Mπορεί η Αθήνα να γίνει μία πόλη φιλική για τους επισκέπτες της;

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 05-06-10

Η ελληνική πρωτεύουσα έχει άμεση ανάγκη από ρεαλισμό για αλλαγή πλεύσης

Tου ΝΙΚΟΥ ΒΑΤΟΠΟΥΛΟΥ

Διακοπές στην Αθήνα. Ως Ελληνας και κάτοικος αυτής της πόλης, συχνά θαυμάζω το κουράγιο των ξένων επισκεπτών της. Ιδίως όσων τυχαίνει στη διάρκεια της διαμονής τους στην ελληνική πρωτεύουσα να πέσουν πάνω σε καύσωνα ή σε απεργίες. Επίσης, συμπαρίσταμαι ηθικά σε όσους έκλεισαν δωμάτιο στην «καρδιά της Αθήνας», όπως χωρίς αιδώ διαφημίζονται οι ξενοδόχοι στο Μεταξουργείο και στην Πλατεία Βάθης.

Παρά τις γνωστές σε όλους δυσκολίες που έχει η Αθήνα να πλασαριστεί σε μία καλή θέση ως ανταγωνιστική πόλη διεθνώς, υπάρχουν μέτρα που αν ληφθούν, θα μπορούσαν να βελτιώσουν σημαντικά τη θέση της. Η καθιέρωση του θερινού ωραρίου στα μουσεία και τους αρχαιολογικούς χώρους (8 π. μ. - 8 μ. μ.) ήταν πολύ θετική εξέλιξη, αλλά φυσικά δεν αρκεί. Ο επισκέπτης στην Αθήνα έχει την αίσθηση ότι δεν μπορεί να βασίζεται σε ένα κανονικό πλαίσιο λειτουργίας της πόλης, αφού τα περισσότερα πράγματα τελούν υπό αίρεση. Η καλή διαμονή χρειάζεται και αρκετή τύχη.

Από προσωπική εμπειρία μεταφέρω την αίσθηση που αποκόμισα από κυριακάτικη βόλτα στην οδό Αδριανού και την Αποστόλου Παύλου, σε ένα από τα ελάχιστα μέρη της Αθήνας που είναι ας πούμε όμορφα. Δεινοπάθησα. Ενα ατέλειωτο παζάρι, μικροπωλητές, παπατζήδες, μηχανάκια, βρώμα, κουρελαρία, οπτική και ηχητική όχληση. Δεν έβλεπα την ώρα να αποδράσω. Και ήμουν στη βιτρίνα της Αθήνας. Τι πρέπει να γίνει, λοιπόν;

Πολλά. Να καθαρίσει η πόλη από το παρεμπόριο και να ευπρεπιστεί. Αυτά είναι τα «εύκολα». Γιατί τα δύσκολα είναι η αντιμετώπιση της οικιστικής βαρβαρότητας, που την αντιλαμβάνεσαι παντού. Είναι η διάχυση έργων τέχνης και σημείων αναφοράς στην πόλη, αλλά και το δυσκολότερο έργο περιφρούρησής τους από βανδαλισμούς. Είναι η αισχροκέρδεια και οι υπηρεσίες που προσφέρουν τα περισσότερα ταξί. Γνωστά πράγματα, δηλαδή. Αφού όμως είναι γνωστά, γιατί δεν λαμβάνονται αυστηρά μέτρα, η τήρηση των οποίων είναι προς όφελος του συνόλου;

Εδώ είναι το αιώνιο, αναπάντητο ερώτημα στην Ελλάδα. Αφού υπάρχει η διεθνής εμπειρία, αφού υπάρχουν άνθρωποι με γνώση και εμπειρία, γιατί έχουμε επιτρέψει η πρωτεύουσά μας να είναι αυτή που είναι; Εχουμε την πρόκληση να αλλάξουμε αυτήν την κατάσταση.