Οι κάτοικοι της Πατησίων ζητούν βοήθεια

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 11-09-10

Tου ΝΙΚΟΥ ΒΑΤΟΠΟΥΛΟΥ

Για πολλούς νέους ανθρώπους αποτελεί «αστικό μύθο» το γεγονός ότι η οδός Πατησίων ήταν «βιτρίνα» της αστικής τάξης, έως τα πρόσφατα χρόνια. Σε ποιον 20άρη να πεις ότι η ακτίνα γύρω από την οδό Τοσίτσα -όχι πολύ παλιά- ήταν κάτι σαν το «Κολωνάκι» όπως νοείται σήμερα. Αλλά, πέρα από την κατάντια όλου του άξονα της Πατησίων από το Μουσείο ώς το τέρμα του, αυτό που πιο πολύ ενοχλεί είναι το «υπήρξε», το «ήταν» και το «τότε».

Αυτό το «τότε», που θάμπωσε και γλίστρησε στον αθηναϊκό χρόνο, ανυπεράσπιστο, σαν η απώλειά του να ήταν απόλυτα λογική και νομοτελειακή, δεν μπορεί να έχει αφεθεί μόνο στη δύναμη της συναισθηματικής νοσταλγίας. Διότι, όσο ισχυρή και αν είναι η επίδρασή της, η απώλεια του μεγαλύτερου γεωγραφικού διαμερίσματος που ήταν έως πρόσφατα συμπαγώς μεσοαστικό είναι πρωτίστως ένα πολιτικό ζήτημα με σοβαρές οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις. Το βλέπουμε ολόγυρα όχι μόνο στην αλλαγή της πληθυσμιακής σύνθεσης και στην αποδυνάμωση της αγοράς, αλλά και στην ανάπτυξη αμυντικών και επιθετικών συμπεριφορών, συχνά με ακραίες εκδηλώσεις.

Είναι εντυπωσιακό να γίνεται κανείς μάρτυρας της μεταβολής της κοινωνικής συμπεριφοράς ακόμη και φιλήσυχων πολιτών, όταν η μαγική ισορροπία μεταξύ επιθυμητής τάξης και φυσικής ανομίας διαταραχθεί επικίνδυνα. Αυτό έχει συμβεί στην Πατησίων και όχι μόνο στην οδό Τοσίτσα, που είναι πλέον «σοκαριστική», αλλά και στην πλατεία Αμερικής. Μία κάτοικος κατήγγειλε προ ημερών ότι στην επιφάνεια της πλατείας κάνουν την μπουγάδα τους αλλοδαποί μετανάστες. Πέραν της εικόνας που φέρνει κανείς στο νου (απίστευτη, αν σκεφτεί κανείς ότι η πλατεία Αμερικής ήταν μία από τις πιο «μπουρζουά» περιοχές της Αθήνας), εντυπωσιάζει το γεγονός ότι η απώλεια της ψυχραιμίας είναι κάτι που θα πρέπει σύντομα να αντιμετωπίσουμε. Η καταγγελία δηλώνει αγανάκτηση και απόγνωση και υπονοεί ότι εφόσον ο δήμος, τα υπουργεία και η αστυνομία δεν αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους, τον «νόμο» θα πάρουν στα χέρια οι «παλιοί» Αθηναίοι.

Υπάρχει ένας εν δυνάμει κοινωνικός αναβρασμός που μπορεί να οδηγήσει σε έκρηξη. Εντυπωσιάζει το γεγονός ότι ενώ το πρόβλημα έχει διαγνωστεί, τα «μέτρα» δεν παίρνονται. Θα κληθούμε όλοι να πληρώσουμε.