Η προοπτική που διανοίγεται για τα Μεσόγεια ως το νέο κέντρο οικοδομικής και επιχειρηματικής δραστηριότητας της Αττικής είναι άμεση και όπως φαίνεται οριστική. Την περασμένη, μόλις, Kυριακή, καθ' οδόν προς τη Βραυρώνα (από τους ωραιότερους αρχαιολογικούς χώρους - ανάμεσα και αυτός σε... σκουπίδια), η εντύπωση που έδιναν οι κάμποι των Μεσογείων, μέσα στον θολό ορίζοντα, ήταν αυτή της αναμονής.
Η στροφή ολόκληρης της περιοχής γύρω από τα Σπάτα και την Παλλήνη προς μία περισσότερο αστικοποιημένη εκδοχή των καθημερινών συναλλαγών είναι έκδηλη. Kαταστήματα τραπεζών, ογκώδεις πολυκατοικίες, νέοι δρόμοι και παρακάμψεις, κεραμοσκεπείς επαύλεις συνθέτουν μια εικόνα αναβρασμού. Παρά την προοπτική της οικονομικής ευημερίας, τα Μεσόγεια του 2001 είναι μία περιοχή που παίρνει μηδέν στο μάθημα της αισθητικής σαν να πρόκειται για ένα δευτερεύον μέλημα.
Η κεντρική εμπορική οδός της Παλλήνης, π.χ, συγκαταλέγεται ανάμεσα στις πιο βάρβαρες της Αττικής. Οι επιγραφές των καταστημάτων είναι τόσο πυκνές και επιθετικές, ώστε όχι μόνο καλύπτουν τις προσόψεις σε μεγάλο βαθμό αλλά καταλύουν τον στοιχειώδη διαχωρισμό λειτουργιών, ανάμεσα στο οδόστρωμα, το πεζοδρόμιο και τον δημόσιο ή ιδιωτικό χώρο. Αυτός ο ευτελισμός του περιβάλλοντος (που ενδέχεται για ορισμένους να είναι συνώνυμος της ευρωστίας των ιδιωτών) εκφράζεται συμβολικά από ένα συγκεκριμένο κτίριο. Νεόδμητο και πολυώροφο είναι κατά τη γνώμη μου ένα αξιοθέατο της Παλλήνης. Αξίζει να το δείτε. Βρίσκεται επί του κεντρικού δρόμου. Είναι «νεοκλασικό», με αισθητική λοταρίας σε λούνα παρκ, και στη «στέψη» φέρει δύο «αρχαιοελληνικά» αγάλματα. Είναι το έμβλημα της «Ελλάδας» που με αυθάδεια κερδίζει έδαφος και αποκλίνει από την Ευρώπη.
Ολόγυρα από τους οικισμούς των Μεσογείων (που χωρίς εξαίρεση είναι όλοι αισθητικά εκβαρβαρισμένοι) η φύση αγκομαχά. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι πολλοί από τους αμπελώνες και τους ελαιώνες θα οικοδομηθούν στο άμεσο μέλλον αλλά η εντύπωση που κυριαρχεί είναι αυτή της κουρασμένης γης. Είναι έκδηλη η απουσία σχεδιασμού στη δενδροφύτευση και στην προστασία της χλωρίδας. Ακόμη και γύρω από το αεροδρόμιο βλέπει κανείς εκτάσεις κακοποιημένες, κατάξερες και λεηλατημένες από επιγραφές άτεχνες και ασεβείς στο περιβάλλον. Το «2004» προβάλλει ως πανάκεια αλλά ανεξάρτητα από τις έντεχνες παρεμβάσεις της τελευταίας στιγμής είναι φανερό ότι η ουσιαστική αγάπη προς τη φύση (και την Αττική) δεν έχει ιεραρχηθεί. Η φύση των Μεσογείων βρίσκεται σε πολύ κακή στιγμή. Αναμένουμε να δούμε εμπράκτως την προστασία και την ανάδειξή της. Εκεί θα κριθούμε.
"Καθημερινή", 10 Ιουλίου 2001
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου